گرمی شب یلدا زیر تیغ تجملات و چشم و هم چشمی‌ها

پدیده چشم و هم چشمی‌ها به عنوان یک آفت برای سنت، جامعه و زندگی اجتماعی و خانوادگی مطرح است، البته هر چند که هیچ کس با سفره آرایی و زیبا جلوه دادن سنت‌ها مخالف نیست بلکه این فدا شدن اصل در برابر فرع است که دغدغه‌ی این روزگاران است.
 

نسیم هیرمندمنتشر کرد :

صدای پای یلدا آرام آرام به گوش می رسد، سنتی از ایرانی ها برای گرم نگه داشتن مهر و محبت خانواده ها آن هم وقتی که سردی هوا بر درب خانه ها می کوبد . اکنون این پدر بزرگ ها و مادربزرگ ها هستند که خانه را آماده می کنند تا میزبانی همیشگی برای فرندان و نوه های خود باشند.

شب یلدا آیینی خانوادگی است که هر منطقه از ایران بنا بر موقعیت خود آداب و رسومی برگزار می کند. ایران سرزمینی است غنی از فرهنگ ها و آداب و رسومی که همگی موجب گرمی و نزدیکی دل ها می شود.

آیین شب یلدا یا شب چله، خوردن آجیل مخصوص، هندوانه، انار و شیرینی و میوه های گوناگون است که همه جنبه نمادی دارند و نشانه برکت، تندرستی، فراوانی و شادکامی هستند.
البته شب یلدا نیامده شبکه های اجتماعی به استقبال آن رفته اند؛ موجی از تصاویر سفره های رنگارنگ شب یلدا که دستخوش تجملات و چشم هم چشمی ها شده است.

این روزها آنقدر که تنوع و رنگارنگ بودن شب چله مهم است گرمی دیدارهای خانوادگی و زنده کردن یادها مهم نیست.

تزیین و میوه آرایی میوه های شب چله, تنقلات رنگارنگ و شیرینی جات متنوع این شب هر چند نشان از ذوق و سلیقه ی بانوی خانه دارد اما نباید آن را فدای اصل کرد و مهم ترین درس اخلاقی و انسانی این شب را به خاک سپرد موضوعی که از پدرها و پدربزرگ ها به ودیعه داده شده و آن هم دیدار با اقوام برای نزدیکی دلهای خانواده ها است.

هر چند گرانی بازار این شب برای بسیاری سخت خواهد بود اما باید سعی کرد که رفت و آمدها را هر چند با یک پذیرایی ساده فراموش نکنیم.

هر که آمد بر در این میکده طرار شد

نِی دل ماندن دراین میخانه دارم ساقیا / هر که آمد بر در این میکده طرار شد

به گزارش نسیم هیرمند؛

ساقیا میخانه اَت جایِ منِ غمخوار شد

از برای جُرعه جامی این تنم بیمار شد

نِی دل ماندن دراین میخانه دارم ساقیا

هر که آمد بر در این میکده طرار شد

معجون ازدواج سبز

اما معجون تازه دولت اعتدال برای افزایش نرخ ازدواج جوانان عجیب و محیرالعقول است؛ چراکه دولت در هفته‌های گذشته و هم زمان با ابلاغ سیاست‌های کلی محیط زیست توسط رهبر انقلاب از طرح ازدواج سبز رونمایی کرد؛ این طرح ناشی از تلفیق مسائل زیست محیطی با مقوله ازدواج بود.

حمایت ازاینترنت ملی وشبکه های اجتماعی ایرانی کمپین مجازی

امروزه فضای اینترنت و شبکه های اجتماعی در بین مردم و جوانان از محبوبیت خاصی برخوردارند به طوریکه تقربیاً 100 درصد جوانان و کاربران اینترنت عضو شبکه های اجتماعی هستند ولی در این فضا امنیت اطلاعات حرف اول را می زند.

سانسورِ سیاسی‌ترین راهپیمایی جهان

گونه یک تظاهرات کوچک در لندن یا یک تظاهرات صدها نفری در «هنگ کنگ» پوشش داده می‌شود اما یک گردهمایی۲۰میلیونی با وجود وحشت و سرو صدای عراق، حتی موفق نمی‌شود به زیرنویس اخبار راه پیدا کند.

وبلاگ "رهروان ولایت" نوشت:

با گذشت ثانیه‌ها، دل‌های آکنده از عشق ولایی و شور حسینی برای حضور در راهپیمایی عظیم و پرشور اربعین بی‌قراری می‌کند و برای اینکه شکوه و اقتدار حسینی خود را به همه جهانیان بالاخص استکبار نشان دهند سر از پا نمی شناسند.

استکبار، که با همینه پوشالی خود ادعاهای توخالی فروارانی داشته است این روزها به خود می‌لرزد، حرکت خودجوش و مردمی اربعین و شکوه ولایی همایش اربعین، خواب از سر استکبار جهانی و دشمنان دیرینه دین مقدس اسلام ربوده است؛ 

دشمنان بیش از هر چیز از نهضت امام حسین (علیه السلام) و سرخی خون شهدای کربلا هراس دارند و شما زائران نیز در راستای زنده نگه داشتن این راه و نهضت همیشه ماندگار و مایوس کردن دشمنان حرکت کرده‎اید. این روزها نه تنها شیعیان و مسلمین بلکه هزاران نفر از اهل‌کتاب نیز مشتاقانه خود را به کربلای معلی می‌رسانند تا آن‌ها نیز سهمی از این سفره بی‌نهایت الهی و حسینی داشته باشند.

راهپیمانی اربعین را از هر بُعد نگاه کنیم برترین است این راهپیمایی و اجتماع عظیم که در سراسر جهان اسلام در اربعین اتفاق خواهد افتاد از دو نظر بسیار مهم و حائز اهمیت است: یکی در بعد معنوی موضوع  و پاداش و اجر معنوی آن برای کسانی که در این مسیر قدم بر می‌دارند و دیگری که بسیار مهم و حائز اهمیت است بعد سیاسی و اجتماعی این اجتماع عظیم است که توسط خیل زائرانی که با تحمل مشقت و سختی‌های فراوان به عنوان یک تمرین ایثارگری به یاد کاروان اسرای اهل‌بیت امام‌حسین (علیه السلام) طی طریق می‌نمایند به نمایش گذاشته می‌شود.

در اهمیت بعد معنوی همین بس که زائر حسینی در اولین قدمی که برای زیارت بر می‌دارد گناهان وی بخشوده شده و بی‌گناه به زیارت اباعبدالله(علیه‌السلام) مشرف می‌شود.[۱]
در روایت دیگری آمده است: «هر کس امام حسین(علیه‌السلام) را با شناخت حقّ او زیارت کند، خداوند گناهان گذشته و آینده‌اش را می‌آمرزد».[۲] اینکه منظور از مغفرت گناهان آینده چیست آیت الله سعادت پرور در کتاب فروغ شهادت می‌فرماید: «منظور از مغرفت «متاخّر» در این روایت شریف، مغفرتِ از گناه نیست بلکه مراد، برداشته شدن حجاب‌های میان بنده و خداوند است که در این عالم و عالم آخرت، مانع از مشاهده جمال و کمال حقّ سبحانه بوده است.[۳]

با توجّه به اهمیّتی که زیارت امام‌حسین(علیه‌السلام) از دیدگاه روایات دارد، زوّار اربعین سزاوار است به این نکته مهم و حیاتی نیز توجّه داشته باشند که اگر زیارت آن‌ها «عارفا‌ً بحقّه» باشد یعنی از روی معرفت و شناخت به زیارت حضرت  مشرّف شوند، با برداشته شدن حجاب‌های ظلمانی، به دیدار جمال و جلال الهی نائل خواهند آمد. خداوند به همه زائرین این نوع زیارت را روزی فرماید!

در بعد سیاسی اجتماعی نیز این راهپیمانی، سیاسی‌ترین راهپیمایی جهان می‌باشد چرا که  علی‌رغم عظمتش، این همایش ۲۰ میلیونی در رسانه‌های جهانی بایکوت خبری می‌شود؛ در حالی‌که اگر یک جمع یک میلیونی [که یک بیستم جمعیت ۲۰ میلیونی اربعین است را در نظر بگیریم] تنها ۲۰ کیلومتر در هر جای دنیا راه بیافتد، تمام رسانه‌های دنیا ۲۴ ساعته حرکت این جمعیت اندک را پوشش می‌دهند، اما در خصوص راهپیمایی اربعین سکوت کرده و گزارشی را اعلام نمی‌کنند.

اما در این میان نشریه معروف آمریکایی «هافینگتون پست»  در مقاله‌ای به زیارت میلیونی اربعین حسینی پرداخته است؛ وی از رسانه‌های غربی به‌خاطر برخورد سیاسی با اربعین حسینی به شدت انتقاد می‌کند و می‌پرسد: «چگونه یک تظاهرات کوچک در لندن یا یک تظاهرات صدها نفری در «هنگ کنگ» پوشش داده می‌شود اما یک گردهمایی۲۰میلیونی با وجود وحشت و سرو صدای عراق، حتی موفق نمی‌شود به زیرنویس اخبار راه پیدا کند. علیرغم این که این رخداد دارای تمام عناصر حیاتی و ویژگی‌های چشم نواز، ارقام بزرگ و گیج کننده، اهمیت سیاسی، پیام انقلابی، پیشینه تاریخی و اصل وجود است، یک تحریم غیر رسمی رسانه‌ای به این رویداد بسیار بزرگ تحمیل شده است.» [۴]

با توجه به شرایط خاص منطقه و شکست‌های پی در پی تروریست‌ها در نقاطِ مختلف، شکوه حضور شیعیان در راهپیمایی اربعین حسینی به عنوان سیاسی‌ترین مانور سالیانه خود بیش از گذشته و با تاثیری عمیق‌تر از نظر سیاسی و تبلیغاتی خواهد بود. مهم‌تر از این حضور پر شور، همراهی با اهداف واقعی نهضت حسینی و زنده نگه داشتن آرمان‌های ناب عاشورا در تمامی صحنه‌ها است که با تمسّک به آن‌ها می‌توان در مقابل تمامی زیاده خواهی‌های دشمنان و مستکبران دنیا ایستادگی کرد.

_______________________________
پی‌نوشت:
[۱]. «انَّّ الرَجُلَ لَیَخرُجُ الی قَبرِ الحُسَینِ علیه السلام فَلَهُ اِذا خَرَجَ من اهلِهِ بِاوَّلِ خُطوَه مَغفِرَهُ ذُنُوبِه ...» هنگامی که شخص از بین خانواده اش، به سوی مزار امام حسین علیه السلام خارج شد، در برابر اولین قدم آمرزش گناهانش می باشد ...
[۲]. «مَن زَار الحُسَین علیه السلام عارفَا بحَقِّه، غَفَرَ الله لَهُ ما تَقَدَّمَ مِن ذَنبّه وَ مَا تَأَخَّر» (کامل الزیارات، ص۱۳۸،باب۵۴)
[۳]. آیت الله سعادت پرور، فروغ شهادت

مراسم گرامی داشت تشکیل سازمان بسیج مستضعفین

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

جمع کثیری از بسیحیان شهرستان هیرمند به کمپین قدس می آییم پیوستند

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

راهکارهای مقابله با شبکه‌های مجازی برای والدین

ظهورتکنولوژی های نوین ارتباطی در عصر حاضر به همراه تحولاتی که در فضای مجازی بوجود آمده است ، بسیاری از کارکردهای خانواده ها را دچار اختلال کرده است. در مباحث آسیب شناختى نهاد خانواده، یکى از محورهاى مهم، بررسى آسیب هاى ناشى از تحولات خانواده است. تحولاتى که خود منشأ بروز دگرگونى هایى عمیق و اساسى در نوع روابط و ارزش هاى خانوادگى مى باشند. بسیارى از این تحولات و دگرگونى ها از بیرون، بر خانواده تحمیل مى شود.
از زمانى که اینترنت وارد فضاى زندگى انسان شده تا به امروز، على رغم تمام محاسن و مزایاى آن، یکسرى دغدغه ها و نگرانى هایى را بر خانواده ها تحمیل نموده است. موضوعی که در تمام جوامع موضوعیت داشته و محدود به جامعه و یا اقلیتی خاص نمی شود. به دلیل ویژگی های خاص فضای مجازی و نو بودن این پدیده، بسیاری از والدین فرصت، امکان و یا توان کافی برای شناخت دقیق این فضا و کاربردهای آن را به دست نیاورده اند و عدم آشنایی مناسب آنها با این فضا و در مقابل استفاده روزمره نوجوانان و جوانان و حتی کودکان از این فضا باعث شده است که یک فضای محرمانه و خصوصی در داخل خانه برای فرزندان ایجاد شود و آنها بدون دغدغه و بدون احساس وجود ناظر بیرونی به سایت های مختلف در این فضا دسترسی یافته و بعضاً به دلیل ویژگی های سنی و شخصیتی و کنجکاوی های خود متأثر از فضاهای ناسالم موجود در اینترنت گردند.
فضای مجازی نسل جدیدی از فضای روابط اجتماعی هستند که با اینکه عمر خیلی زیادی ندارند، توانسته اند به خوبی در زندگی مردم جا باز کنند. مردم بسیاری در سنین مختلف و از گروه های اجتماعی متفاوت در فضای مجازی کنار هم آمده اند و از فاصله های بسیار دور در دنیای واقعی، از این طریق با هم ارتباط برقرار می کنند. امروزه روش های ارتباطی با دیگران از طریق اینترنت افزایش یافته است. پست الکترونیک، پیام های کوتاه، چت روم ها، وب پایگاه ها و بازی ها، روش هایی برای گسترش و حفظ روابط اجتماعی شده اند. روزانه نزدیک به چهارصد میلیون نفر در سراسر دنیا از اینترنت استفاده می کنند و یکی از کاربردهای اصلی اینترنت، برقراری ارتباط اجتماعی با دیگران است. شاید عیب اصلی ارتباط های اینترنتی آن است که ارتباط در فضای مجازی، اساساً بر متن استوار است و بنابراین، از نشانه های بصری و شنیداری در تعامل های رو در رو بی بهره است.
امروزه خانواده ایرانی در سبد فرهنگی خود مواجه با شبکه‌های ماهواره‌ای، فضای مجازی، رسانه‌های مدرن و ... است که هر کدام به نوبه خود بخشی از فرآیند تأثیرگذاری در خانواده را هدف گرفته‌اند. بعضی از شبکه‌های ماهواره‌ای که به طور تخصصی تمام تمرکز خود را بر مقوله خانواده نهاده است و پیام مشترک برنامه‌های این شبکه‌ها عبارتند از: "ترویج خانواده‌های بی‌سامان ولجام گسیخته در مقابل ساختار خانواده، عادی سازی خیانت همسران به یکدیگر، عادی جلوه‌دادن روابط جنسی دختر و پسر پیش از ازدواج، ترویج فرهنگ هم‌باشی به جای ازدواج و عادی جلوه‌دادن سقط جنین برای دختران (شکربیگی،1391).
پیامدهای مواجهه مخاطبان ایرانی با برنامه‌های شبکه‌های ماهواره‌ای دغدغه‌های بسیاری را برای جامعه کار‌شناسی ایجاد کرده است. بسیاری از کار‌شناسان خانواده و بهداشت جنسی از برنامه‌ریزی برای تأثیر فرهنگی این سریال‌ها در عادی‌سازی خیانت زوجین به یکدیگر می‌گویند. افزون بر شبکه‌های ماهواره‌ای ما مواجه با سیل عظیم دی‌وی‌دی‌های سریال‌های خارجی هستیم که بخش عمده این سریال‌ها در مقوله زن و خانواده با ترویج فرهنگ بی‌حیایی و بی‌عفتی و عادی‌سازی مقوله خیانت، عشق‌های ضربدری، مثلثی و... قصد همراه کردن مخاطب با خود را دارد و ممکن است مخاطب با دریافت پیام این سریال‌ها، با محتوای ارائه شده آنها احساس هم‌ذات‌پنداری ‌کند.
گسترش فضای مجازی در حوزه رابطه فرزندان و والدین نیز تغییراتی بوجود آورده است که از جمله آن به کاهش نقش خانواده به عنوان مرجع، کاهش ارتباط والدین با فرزند، شکاف نسلی به دلیل رشد تکنولوژی، از بین رفتن حریم بین فرزندان و والدین و ایستادن در برابر یکی از والدین یا هر دو را می‌توان نام برد. در بحث ازدواج‌ها نیز مسائلی چون ناپایداری ازدواج‌ها، تغییر الگوی همسرگزینی، نداشتن مهارت‌هایی برای ازدواج ناتوانی والدین برای آموزش به فرزندان، افزایش روابط دختر و پسر در زمان نامزدی بدون عقد، تمایل به دریافت مهریه‌های سنگین، بالا رفتن سن ازدواج و افزایش تنوع‌طلبی جنسی مردان و … را می‌توان اشاره کرد. تغییراتی که در حوزه دینی در جامعه رخ داده، کاهش آموزه‌های دینی در خانواده، دوری خانواده از شریعت، کم‌رنگ‌شدن حریم‌های دینی در روابط خانوادگی است.

پویش قدس می آییم درشهرستان هیرمند برگزارشد

همایش پیاده روی عشاق حسینی دراربعین

همایش پیاده روی عشاق حسینی دراربعین بزرگترین حرکت زائرانه‌ی جهان در جریان است اما شما هرگز چیزی از آن نشنیده‌اید!" به زیارت اربعین حسینی و پیاده روی ملیونها زائر به سوی کربلای معلی پرداخته است. در این مقاله به شرح و چرایی این پیاده روی عظیم پرداخته شده است و گوشه هایی از این شور حسینی در این مقاله به اطلاع مردم رسانده شده است . مراسم اربعین در این مقاله یک مراسم منحصر به فرد در مقایسه با تجمع های مختلف در سراسر دنیا معرفی شده است و جمعیت زائران را پنج برابر زائران حج میخواند. در ادامه این مقاله به ویژگی های خاص زیارت اربعین حسینی از جمله برگزاری آن در موقعیت های خطرناک و تهدیدات مختلف، شرکت کردن سایر ادیان و مذاهب در آن و همچنین نحوه میزبانی بی مانندی از شرکت کننده گان در این مراسم پرداخته شده است.

متن ترجمه مقاله ایندی پندنت :
بزرگ‌ترین حرکت زائرانه‌ی جهان در جریان است اما چرا شما هرگز چیزی از آن نشنیده‌اید!
این حرکت حج یا کومبه‌میلای هندوها نیست. این حرکت با عنوان «اربعین» مشهور بوده و پرجمعیت‌ترین اجتماع جهان است و احتمالا هیچ وقت چیزی درباره‌ش نشنیده‌اید.. نه‌تنها تعداد این افراد از زائران مکه بیش‌تر است (درواقع 5 برابر آن است)، بلکه از کومبه ‌میلا نیز مهم‌تر است؛ زیرا کومبه‌ میلا تنها هر سه سال یک‌بار برگزار می‌شود. جمعیت مراسم اربعین پارسال به 20 میلیون نفر رسید و خلاصه، هر اجتماع بشری دیگری را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد.
از همه مهم‌تر، مراسم اربعین یک مراسم منحصربه‌فرد است؛ زیرا در موقعیتی برگزار می‌شود که به لحاظ ژئوپلتیکی متشنج و خطرناک است. داعش، شیعه را دشمن خونی خود می‌پندارد. از این رو، هیچ چیز بیش‌تر از این گروه‌های ترور را به خشم نمی‌آورد که ببینند زائران شیعه به خاطر بزرگ‌ترین تجلی ایمان‌شان گرد هم می‌آیند.
مراسم اربعین یک ویژگی خاص دیگر هم دارد. هرچند اربعین مشخصاً یک مراسم شیعی است، سنی ها و حتی مسیحیان، ایزدی‌ها، زرتشتی‌ها و... نیز هم به‌عنوان زائر و هم به‌عنوان خادم زائران در این مراسم شرکت می‌کنند. اگر به ماهیت انحصاری آیین‌های دینی توجه کنیم، خواهیم دید که این اتفاق چه‌قدر مهم است و این تنها یک معنا خواهد داشت: مردم ـ فارغ از رنگ و نژاد ـ حسین‌بن‌علی را نماد فراگیر، بی‌حد‌و‌مرز و فرامذهبی از آزادی و ایثار می‌دانند.
اما چرا شما هیچ‌گاه درباره‌ این مراسم چیزی نشنیده‌اید؟ احتمالاً به این قضیه مربوط است که رسانه‌ها عموماً و خصوصاً وقتی با اسلام مواجه می‌شوند، بیش‌تر با تصویری منفی، سیاه و افراطی سرو کار دارند تا روایتی مثبت و امیدبخش. اگر چندهزار معترض ضدمهاجرت در خیابان‌های لندن جمع شوند، در سرخط‌های خبری جای خواهند داشت. به راه‌پیمایی دموکراسی‌خواهانه در هنگ‌کنگ یا تجمع ضد پوتین در روسیه نیز به همین میزان توجه خواهد شد. اما یک تجمع بیست میلیونی در یک محیط متشنج سرشار از ترور و ناعدالتی حتی در بخش‌های خبری تلویزیونی جایی ندارد. این حرکت باشکوه به‌طور نانوشته مسکوت گذاشته می‌شود؛ حتی اگر تمام مؤلفه‌های یک پدیده‌ی چشم‌گیر را داشته باشد؛ مؤلفه‌هایی مانند جمعیت چشم‌گیر، اهمیت سیاسی، پیام انقلابی، محیط متشنج و اصالت. اما اگر این خبر از زیر دست سردبیران بخش‌های خبری در برود، شگفتی می‌آفریند و افرادی زیادی را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد.
در میان افراد بی‌شماری که تحت تاثیر این مراسم خاص بودند، جوانی استرالیایی بود که چندین سال پیش با او ملاقات داشتم و به‌تازگی اسلام آورده بود. واضح است که کسی به‌راحتی دین‌ش را تغییر نمی‌دهد. بنابراین، وقتی از او جویا شدم، گفت که همه چیز از سال 2003 شروع شد. یک شب، همان‌طور که صحنه‌ای از حرکت میلیون‌ها نفر به سمت شهر کربلا را در خبرها مشاهده می‌کرد، با اسم فردی مواجه شد که هیچ‌گاه آن را نشنیده بود: «حسین». برای اولین بار در دهه‌های گذشته و در یک رخدادی که در سرتاسر جهان به تصویر کشیده می‌شد، جهان توانسته بود شمه‌ای از حرکتی را ببیند که پیش‌تر در عراق ممنوع شده بود.
وقتی که رژیم بعثی و سنی در عراق سقوط کرد، بینندگان غربی مشتاق بودند که ببینند عراقی‌هایی که هم‌اکنون از دست کنترل دیکتاتور خلاص شده اند، چه‌ عکس‌العملی خواهند داشت. «جمهوری وحشت» سقوط کرده بود. آن جوان استرالیایی می‌گفت که دائم از خودش می‌پرسید که کربلا کجاست و چرا همه رو به سوی آن دارند؟ حسین کیست که چنین شوری به پا کرده که مردمان بعد از چهارده قرن برای عزای او می‌آیند؟
آن‌چه او در یک گزارش شصت‌ثانیه‌ای دیده بود تکان‌دهنده بود؛ زیرا این تصویر بر خلاف آن چیزی بود که قبلا دیده بود. پیوند قوی‌‌ای باعث شده بود که مردمان مانند براده‌هایی باشند که هرچه به مغناطیس لامَفَرّ حسینی نزدیک می‌شوند تجمع‌شان بیش‌تر شود. آن جوان استرالیایی گفت: اگر می‌خواهید یک دین حی و حیات‌بخش را ببینید، به کربلا بیایید.
چه‌طور مردی که 1396 سال پیش کشته شده است این‌چنین حی و حاضر است که میلیون ها نفر مصیبت او را مصیبت خود می‌دانند؟ بعید است که آدم‌ها وارد نزاعی شوند که دغدغه‌ی شخصی‌ای نسبت به آن نداشته باشند. از سوی دیگر، اگر احساس کنید که کسی به خاطر آزادی شما، حق برخورد عادلانه با شما و حق زندگی باشرافت شما جنگیده است، احساس می‌کنید که علاقه‌ی زیادی به او دارید و دل‌بسته‌ی او هستید تا آن جا که بعید نیست که به باورها و عقاید او روی بیاورید و تغییر دین یا مذهب بدهید.
تراژدی نهایی
مسلمانان حسین نوه‌ی محمد، پیام‌بر اسلام، را سیدالشهدا می‌نامند. او از بیعت با خلیفه‌ی نابکار، یزید، سرتافت و در کربلا و در روز عاشورا کشته شد. او و خانواده‌اش در صحرا با لشگر سی‌هزار نفره محاصره شدند و از آب و غذا محروم شدند و نهایتاً سر از تن‌شان جدا کردند و تن‌شان زیر سم اسبان رفت.
ادوارد گیبون، مورخ انگلیسی، می‌نویسد: «داستان تراژیک مرگ حسین احساسات هر خواننده‌ی دل‌سنگی را نیز تحریک می‌کند».
از آن روز به بعد، شیعیان در روز عاشورا و روز اربعین، در رثای حسین عزاداری می کنند. در بسیاری از سنت های اسلامی، عزاداری چهل ‌روزه مرسوم است.
سفر دراز
من به کربلا، شهر اجدادیم، سفر کردم تا بفهمم که چرا این شهر این‌قدر همگان را از خود بی‌خود می‌کند. مشاهده کردم که حتی بزرگ‌ترین لنزهای دوربین‌ها هم برای به تصویر کشیدن روح این اجتماع پرجوش و خروش اما آرام و ایمن کوچک اند.
انبوهی از مردان، زنان (غالباً با حجاب مشکی) و کودکان از این کران تا آن کران را پر کرده‌اند. جمعیت آن‌قدر زیاد است که صدها مایل را بند آورده‌اند.
فاصله‌ی 425مایلی میان شهر بندری بصره تا کربلا مسیری طولانی است که معمولاً با ماشین طی می‌شود اما به‌طور خارق‌العاده‌ای در این مراسم، افراد با پای پیاده آن را می‌گذرانند. دو هفته‌ی کامل طول می‌کشد تا زائران این مسیر را طی کنند. آدم‌ها با سن‌های مختلف زیر آفتاب سوزان روز و سرمای‌ استخوان‌سوز شب این مسیر را پیاده می‌روند. آن‌ها از میان مسیرهای ناهموار و از دل نقاط تمرکز تروریست‌ها و از نقاط خطرناک عبور می‌کنند. زائران حتی سازوبرگ‌های اولیه را با خود ندارند و تنها وسایل کمی هم‌راه با عشق آتشین‌شان به «مولا» حسین را با خود می‌آورند. پرچم‌ها و بنرها مقصود این سفرشان را به آن‌ها یادآوری می‌کند:
جان بعد از حسین بی‌ارزش است
مرگ و زندگی‌م یک‌سان است
رواست که مرا مجنون بخوانند
این پیام شعری حماسی است که عباس، برادر حسین و فرمانده‌ی معتمد او، خوانده است. عباس نیز در نبرد کربلا در سال 680 میلادی آن هنگامی که تلاش می‌کرد برای برادرزادگان و خواهرزادگان‌ش آب بیاورد، کشته شد. میزان امنیتی که در عراق وجود دارد و آن را سرخط خبرهای جهانی کرده است، جای شکی نمی‌گذارد که این عبارت یک عبارت اصیل به تمام معناست.
صبحانه، نهار و شام رایگان
یکی از بخش‌های این حرکت زائرانه که هر بیینده‌ای را به شگفتی وامی‌دارد مشاهده‌ی هزاران موکبی است که همراه با آشپزخانه‌ی سیار هستند و توسط روستاییانی ساخته شده است که در محدوده‌ی مسیر پیاده‌روی زائران زندگی می‌کنند. موکب‌ها جاهایی هستند که تمام مایحتاج زائران در آن‌جا تأمین می‌شود. از غذای تازه گرفته تا جای استراحت؛ از تلفن رایگان بین‌المللی گرفته تا گهواره‌های کودکان؛ همه چیز رایگان است. درواقع، لازم نیست در این مسیر 400مایلی، زائران چیزی غیر از لباس‌هایشان را حمل کنند.
شگفت‌تر از آن نحوه‌ی دعوت از زائران برای خوردن و نوشیدن است. فعالان موکب‌ها به میان راه آمده و به زائران التماس می‌کنند تا پیشنهاد آن‌ها را قبول کنند. غالبا این پیشنهاد شامل سرویس کاملی است که در شأن پادشاهان است. ابتدا پاهای‌تان را ماساژ می‌دهند؛ سپس یک وعده‌ی غذای لذیذ به شما می‌دهند؛ سپس از شما دعوت می‌کنند تا در فاصله‌ای که لباس‌هایتان را می‌شویند و اتو می‌کنند، استراحت کنید. البته همه‌ی این‌ها را با افتخار انجام می‌دهند.
برای آن‌که شمه‌ای از ماجرا را درک کنید، به این نکته توجه کنید. پس از زلزله‌ی هائیتی و با حمایت و هم‌دلی جهانی، برنامه‌ی غذای جهانی سازمان ملل اعلام کرد که با تلاش‌های زیادش، نیم‌میلیون وعده‌ی غذایی تحویل داده است. ارتش ایالات متحده منابع عظیمی از آژانس‌های فدرال را فراهم کرد و اعلام کرد که در مدت پنج‌ماه بعد از این فاجعه‌ی انسانی، 4.9 میلیون وعده‌ی غذایی به اهالی هائیتی تحویل داده شده است. حالا این را مقایسه کنید با تعداد بیش از 50 میلیون وعده‌ی غذایی در روز در طول مراسم اربعین که برابر است با حدود 700 میلیون وعده‌ی غذایی برای تمام مدت این مراسم. تمام این غذاها نه با سازمان ملل متحد یا هر خیریه‌ی بین‌المللی دیگری بلکه توسط کارگران و کشاورزان فقیری تأمین شده است که عاشق این اند که به زائران خدمت کنند و تمام سال پس‌انداز می‌کنند....