اسفند که می آید دلها درپی آتشی است که قلب ها راتحویل کند .
راهی که به دگرگون شدن قلب ها می انجامد ، راه نور می گویند وبه مشتاقانش ،راهیان نور .
درسیستان وبلوچستان فاصله ای بین قلبها وراهی پرازنور نیست ،اسفند که می شود جوانان وپیران ،کودکان وزنان قدم درجاده ای می گذارند که مشهد شهدای تاسوکی ست .شهدایی که کشته محبت اهل بیت شدند ،شهدایی که دانش آموز ،معلم ،خبرنگار و بازاری بودند ولی به جرم عشق اهل بیت همچو منصور خریدارسر دار شدند .ریگ های تاسوکی بوی شلمچه رامی دهد بوی فکه را . انگارشهدای دیروز می گویند راه شهدای امروز ازکجا می گذرد ،وشهدای امروز خبرمی دهد فردا کربلا درکجاست . تاسوکی گواهی می دهد که اگر جلوی تکفیری ها را درسوریه وعراق سد نمی کردیم ، بایددر مساجد ،در راه شهرها ، در همدان واستانهای مرکزی شاهد ماجرا می بودیم .
با تابلوی شهدای تاسوکی می توان دست قلب تکفیری ها راشناخت که اگرابتدا وبه ظاهر لباس مذهب خودی رابه تن می کنند فردا این گرگ، سیاهی اش رابرای تشیع وتسنن درپیشین سرباز رونمایی می کند . برای اینکه قلب ها دگرگون شود وبه احسن الحال برسند کافیست هوا گرگ و میشی نباشد .قلب ها وقتی به احسن الحال می رسند که از رهزنی شک وتردید ،تکفیر ،فتنه ، و یا لیبرالیسمی ازایسم ها عبور کند وبه حقیقت برسند .یادمان شهدای تاسوکی بخاطر این حسن روشنی هوا ، ایستگاه راهیان نوراست
اینجا هررهگذری قمقه ای آب پای درختی می ریزد ومی گوید؛
السلام وعلیک یا ابا عبدالله الحسین ،
با همین قطرات سر سبزی ودرختان ایجاد شده ، محل استراحت مسافران شده است . وبرخلاف این اراده مردم ، دولت درسالهای اخیر آبی زیر پوست تاسوکی رها نکرده و امید می رود بخاطر همان سال گردشگری سیستان و بلوچستان ، نیم نگاهی به یادمان تاسوکی کند. اگرمسولان به تلخی تاسوکی به مثل حادثه کربلا نگاه کنند دیگر نیازی نیست ،چشم بسته ازمشهد شهدای تاسوکی بگذرند، هرثانیه ما رایت الا جمیلا می خوانند واینجا را محل سلام آزادگان عالم ازهررنگ وقوم می دانند چرا که مشهد شهدای تاسوکی سند مظلومیت تشیع ،تسنن وسند مظلومیت انسانیت است برخی اینجا، جسم شان رگبار بسته شد وبرخی اینجا ،جان وهویت شان به گلوله بسته شد
بعد ازسلام به شهدای تاسوکی حالا می توان به سفر ادامه داد وبه دیدار شهدای شلمچه ،طلاییه واروند رفت .آنگاه دراین راه چیزی جز سلام شهدا را نخواهی شنید چرا که ازکربلا به سوی کربلا می روی ،فقط دراین میان دعایت فراموش نشود که درکربلای بعدی ،علمدار تو باشی.
